وقت قدردانی از یکی از چهره های نوستالژیک و خاطره ساز بچه های قدیمی همراه رسید:

خسرو سمیعی یکی از چهره‌های جذاب دنیای ترجمه ایران است که نامش بیشتر با ترجمه داستان‌های تن‌تن و میلو شناخته می‌شود. او با قلمی روان و دوست‌داشتنی، این ماجراهای پرهیجان را به زبان فارسی برگرداند و توانست دنیای تن‌تن را به نسل‌های مختلف ایرانیان معرفی کند. بسیاری از ما خاطرات شیرینی از خواندن کتاب‌های تن‌تن داریم، و شاید ندانیم که بخش بزرگی از این خاطرات را مدیون ترجمه‌های هنرمندانه و خلاقانه خسرو سمیعی هستیم.

سمیعی در کار ترجمه‌اش تلاش کرده تا حال و هوای داستان‌های هرژه، خالق تن‌تن، را به‌خوبی منتقل کند. او نه‌تنها از اصطلاحات و واژگان جذاب و ساده‌ای استفاده کرده، بلکه توانسته طنز و شوخ‌طبعی خاص ماجراهای تن‌تن را به زبان فارسی بیاورد. برای بسیاری از ما، شخصیت‌هایی مثل کاپیتان هادوک و پروفسور تورنسل با همان ویژگی‌ها و طبع خاصشان به‌یادماندنی شده‌اند و بخش مهمی از این ماندگاری به لطف ترجمه‌های خلاقانه خسرو سمیعی است.

از ویژگی‌های دیگر ترجمه‌های سمیعی، وفاداری به متن اصلی است، در عین اینکه او با دقت و سلیقه خاصی عبارات و جملات را برای خوانندگان فارسی‌زبان تغییر داده است تا بتوانند بهتر با متن ارتباط برقرار کنند. او در این مسیر نه‌تنها به معنی داستان‌ها وفادار مانده، بلکه با خلاقیتش توانسته لایه‌هایی از فرهنگ و زبان فارسی را در داستان‌ها بگنجاند که باعث شده تن‌تن برای خوانندگان ایرانی بسیار ملموس و دوست‌داشتنی شود.

سمیعی همچنین به‌خوبی توانسته نقش آموزشی داستان‌های تن‌تن را برای کودکان و نوجوانان ایرانی حفظ کند. این داستان‌ها در کنار سرگرمی، نکاتی درباره فرهنگ‌ها، علوم و تاریخ را به‌صورت غیرمستقیم آموزش می‌دهند. در ترجمه‌های سمیعی، این نکات به‌گونه‌ای ظریف و جذاب بیان شده‌اند که خوانندگان بدون حس اجبار یا پیچیدگی، چیزهای جدیدی یاد می‌گیرند.

خسرو سمیعی با این ترجمه‌ها کاری کرده که برای بسیاری از ما، تن‌تن فقط یک شخصیت داستانی نباشد، بلکه دوست و همسفر ما در ماجراهای پرهیجانش باشد. با هر جلد از این مجموعه، او خوانندگان را به دنیای ناشناخته‌ها برده و ماجراجویی‌های هیجان‌انگیز را برایمان زنده کرده است. شاید بتوان گفت که سمیعی نه فقط یک مترجم، بلکه پلی میان دنیای فانتزی و کودکی بسیاری از ما بوده و هست.