یادش بخیر، شبهای جمعه سال ۷۰ برای ما کودکان دهه شصتی حال و هوای دیگری داشت.

همه ما ساکت و سحر شده، با چشمانی باز و در حالی که انگار از این دنیا خارج شده ایم، پای تلویزیون های کوچک و بزرگ، سیاه و سفید (البته رنگی هم وجود داشت) می نشستیم تا با سریال جنگجویان کوهستان همراه شویم.

البته این سریال در بین عامه مردم به سریال لیانشامپو (با نام واقعی لیانگ شان پو) شهرت داشت؛ نامی که بعدها برای محل هایی که در آن جرم و جنایت و دعواهای خیابانی آمار بیشتری را نشان می داد بکار گرفته شد!

این سریال یکی از آن سریال هایی بود که تاثیر آنی فراوانی بر کودکان هم نسل من داشت، بطوریکه فردا صبح در مدرسه، همه از اعضای لیانشامپو بودیم و با شمشیر (یک تکه چوب) به جان هم می افتادیم.

این سریال مانند اکثر سریال های بیادماندنی آن دهه، از گویندگی اساتید ارزنده دوبلاژ و دوبلورهای پیشکسوت بهره می برد. بعید است کسی که این سریال را دیده است، صدای سرشار از خاطره زنده یاد محمد خواجویها (مانی) را به عنوان راوی سریال از یاد برده باشد.

بیایید با تیتراژ زیبای این سریال به یاد ماندنی با آن دوبله بی نظیرش به مدیریت زنده یاد بهرام زند خاطره بازی کنیم.

در کل فکر کرده ام که در این وب سایت بد نیست عنوانی هم با نام تیتراژ های نوستالژیک داشته باشیم. بزودی در باره تیتراژ های دیگر هم با هم صحبت خواهیم کرد.

به یاد دارید این سریال ساعت چند شروع می شد؟